Teoretycznie można przyjąć, że mikrofon jest czymś w rodzaju “elektronicznego ucha” dzięki czemu powinien wychwytywać dźwięk podobnie do ucha ludzkiego.
W praktyce, mikrofon idealny nie istnieje. Rożne konstrukcje mają swoje charakterystyczne cechy które potem wpływają na końcowe brzmienie. Jedną z najważniejszych, jest jego charakterystyka kierunkowa. Czym ona jest?
Charakterystyka kierunkowa to wykres ukazujący w jaki sposób mikrofon odbiera docierający do niego dźwięk o danej częstotliwości, względem jego osi. To od niej zależy, jak mikrofon „łapie” dźwięki w zależności od kąta padania.
Zobaczmy więc, jak dzielą się mikrofony ze względu na charakterystykę dźwiękową
Wszechkierunkowa
Charakterystyka dookolna dzięki której wszystkie dźwięki są rejestrowane przez mikrofon jednakowo z każdej strony. Mikrofony wszechkierunkowe, nagrywają dźwięk w najbardziej naturalny sposób. W tym przypadku, nie musimy ustawiać mikrofonu żeby był ukierunkowany na źródło dźwięku.
Jednokierunkowa
Taki mikrofon cechuje większa czułość z przodu a także o wiele mniejsza z tyłu. W praktyce mamy do czynienia z bardzo dobrą izolacją dźwięków otoczenia, co jest szczególnie użyteczne na scenie, żeby nie było słychać szumów otoczenia.
Dwukierunkowa ( Bidirectional)
Inaczej nazywana ósemkową, cechuje się ona odbieraniem dźwięków zarówno z przodu a także z tyłu mikrofonu.
Dźwięki dobiegające z obu boków (90 stopni) są izolowane.
Charakterystykę
dwukierunkową posiadają najczęściej mikrofonu wstęgowe.
Audiolente 